De boerenprotesten gaan verder; het ongenoegen is groot. En dan krijgen we wel eens de vraag of we als biobeweging de grieven van de protesterende boeren delen; en wat onze mening daarover is. Ook de biolandbouw kreunt onder de onmenselijke bureaucratie waarmee overheden boeren bestoken. En ook bioboer(inn)en krijgen nog al te vaak geen eerlijk loon voor hun werk. En de toegang tot landbouwgrond is in Vlaanderen voor àlle boeren problematisch.
Maar daarnaast moeten we duidelijk stellen dat we als biobeweging géén vijand zien in de natuur. Dat striktere regelgeving voor de bescherming van milieu en natuur absoluut noodzakelijk is en versoepeling daarvan geen enkele duurzame oplossing biedt. Wie vanuit de landbouwwereld daarvoor pleit, probeert wanhopig een landbouwmodel, dat zichzelf vernietigt, zo lang mogelijk overeind te houden.
Kiezen we voor een landbouw die in de diepste zin van het woord bodem, plant, dier en mens ver-edel-t of voor een landbouw die ze ver-arm-t ? Als antwoord op die vraag kiezen wij al meer dan een kwarteeuw resoluut voor het eerste. De bodem in alle opzichten verlevendigen, cultuurgewassen en landbouwhuisdieren met het grootst mogelijke respect voor hun integriteit behandelen en de rol van de mens in de landbouw herwaarderen. Dat is wat ons drijft in ons vormingswerk. En dat zijn ook de drijfveren, die aanleiding hebben gegeven tot het ontstaan van de biodynamische landbouwbeweging in 1924, dit jaar exact 100 jaar geleden. Tijd voor een eeuwfeest ! Vier mee en ga met ons mee naar het ‘Feest van de Eeuw’ dat we samen met onze Nederlandse collega’s vieren op zondag 19 mei.
Geert Iserbyt