De afgelopen maand is voorbij gevlogen…
In Lochristi, op mijn stageplek Rawijs (een biologische CSA boerderij) kan ik amper bijhouden wat er aangeplant wordt. Ook op ’t Schaaphof (ook een biologiscje CSA, maar dan in Landegem), waar ik als seizoensarbeider werk, zijn de dagen goed gevuld.
Door de droogte gaat een groot deel van onze tijd uit naar beregening. We sleuren met netten om de kool- en wortelvliegen te slim af te zijn. Onkruidbeheersing houdt ons vele uurtjes zoet. Bij de opkomende wortelgewassen doen we dit in stijl op een ligwiedbed. Melde en boterbloem zijn het meest voorkomend, de ene al wat makkelijker uit te roeien dan de andere. We zaaien bedden vol bonen. Veel bonen. Zo veel dat ik er me bij momenten eens bij zet. De staakbonen helpen we een handje met een bamboe constructie. Het aanbod voor de leden die zelf komen oogsten of hun pakket ophalen, wordt met de week diverser. Mijn voorkeur gaat uit naar de zoete smaak van de eerste peulerwten. De prachtige bloemetjes aan hun struiken zijn een lust voor het oog. Vruchtgewassen zoals groene en gele courgetten verwerk ik met veel plezier in gerechten. De aardbeien zijn zoet en talrijk. De natuur toont zich van haar mooiste kant. Zwart-witte kieviten duiken omlaag en nestelen zich op het veld om er te broeden. Ook in mijn eigen tuintje is het een plezier om de mezen en hun jongen te observeren.
Het waren en zijn nog steeds vreemde tijden. Coronagewijs proberen we de werkzaamheden verder te zetten. Oh wat ben ik dankbaar dat ik - terwijl het leven bijna overal stilviel - in een sector kan meedraaien die net wat drukker lijkt te worden. Stiekem blij dat mensen verplicht worden om over hun consumentengedrag na te denken en hopend dat dit zich ook in de toekomst verder zal zetten.
Voor heel wat zelfplukboerderijen is de crisis voelbaar tot op het veld. Leden zijn meer thuis, maken meer tijd om te oogsten en achteraf met al dat lekkers te experimenteren in de keuken. Hierdoor gaat het aanbod er vaak vlugger op achteruit dan gepland waardoor boerderijen op zoek moeten gaan naar oplossingen. Om voldoende aanbod op het veld te garanderen worden op ’t Schaaphof af en toe groenten van collega-bioboeren gekocht om de pakketten aan te vullen. Op deze manier kwamen er een aantal weken geleden tomaten het groentenpakket kleur geven, een pracht om te zien! Bij Rawijs wordt dan weer extra voorgezaaid. Beide plekken laten voorlopig ook geen nieuwe leden toe. Elk seizoen is het terug bijsturen maar dit voorjaar was toch wel heel apart… toch denk ik dat iedereen vooral blij was dat er een gezellige drukte heerste tussen de groenten!
Naast de coronacrisis heeft vooral de droogte me zorgen gebaard. De regengoden zijn ons niet gunstig gezind. Na een werkdag lijkt het vaak alsof ik in een zandbak ben gedoken. De gewassen zien er samen met mij uitgedroogd uit, snakkend naar water en schaduw. Bladgewassen en kruiden zoals koriander schieten te vroeg in het zaad door de vele uren zonneschijn. Het veranderende klimaat stelt boeren voor ongekende uitdagingen. Het doet me nadenken hoe ik hier in de toekomst als biologische landbouwer mee wil omgaan. Op mijn ideaal droomplekje ligt de aarde immers niet te bakken onder de verschroeiende zon en waait de bovenste laag niet resoluut weg bij een eerste zucht wind. In plaats daarvan ligt er een dikke mulchlaag en krijgen gewassen de nodige bescherming door hagen en bomen. Landbouw hand in hand met de natuur.
Met verwondering ben ik dagelijks bezig op het veld. Het blijft fascinerend om miniscule zaadjes te zien uitgroeien tot heuse planten of om de bloei van gewassen te observeren eenmaal ze doorschieten. Het respect ten aanzien van boeren blijft groeien met het besef dat ze zowat goed moeten zijn in alles! Momenteel gaan de lessen van Landwijzer nog steeds online door en het gemis van mijn klasgenoten wordt er niet minder op. Integendeel, meer en meer besef ik hoe waardevol de input van anderen is voor mijn eigen leerproces.
Net voor ik aan het leertraject bij Landwijzer begon, kreeg ik volgend tekstje van mijn moeder. Beter kan ik mijn weg tot nog toe niet omschrijven…
Wandelen
Ik heb een ander pad genomen
dan ik ooit eens had gedacht
Dit pad lijkt nu zo juist
wat had ik toch op ’t andere verwacht
Op naar mooie zomermaanden met voldoende regen!
Anaïs Neyt volgt momenteel het leertraject biologische en biodynamische landbouw in Gent. Voor meer info over de opleiding, neem een kijkje op https://www.landwijzer.be/leertraject