Ik prijs mezelf gelukkig dat ik momenteel in de landbouw aan het werk kan. Wanneer de wereld stilvalt is het deugddoend mee te werken aan zoiets essentieels als voedselproductie. Tot begin april) liep mijn stage gewoon door.
Op de Zaaier is er veel werk. De pakketten zijn meer dan verdubbeld, er zijn grote aardappel-leveringen met bijkomend sorteerwerk, de laatste winterprei moet geoogst en gekuist, de winkel draait op volle toeren en het land wordt klaargemaakt voor het eerste plantgoed dat zal arriveren. De zorggasten mogen niet meer komen door de corona maatregelen (jammer, ze verzetten veel werk en zorgen voor veel plezier) en de vaste medewerker van de Zaaier vast zat in Nigeria (ondertussen terug). We krijgen het rond, ook Diederik’s dochters springen bij en het is heerlijk te voelen dat op deze plek de wereld niet stilstaat.
Dus laat ons het over prei hebben, want in haar wereld wordt ik helemaal ondergedompeld, zodat ik er bijna over droom. Diederik teelt ‘Freezo’ van Bingenheimer, opgekweekt op het eigen bedrijf door Michiel. De groothandel wil deze niet, te veel verschijningsvormen, niet uniform genoeg, doch iedereen (ook daar) is akkoord: ze is heerlijk. Zo leer ik in de praktijk dat het diversifiëren van afzet enkel maar positief kan zijn want de prei verkoopt goed via de directe verkoop en pakketten.
Ik hou van deze prei en haar diverse verschijningsvormen: dik,dun, lang (ik heb er gemeten tot meer dan 1 meter), kort, als een waaier, plat of eerder circulair, met felgele schakeringen of paars, zoals haar gekarteld dat door een wafelijzer bewerkt werd, steeds aansluitende bladeren of bladen die er niet meer rond lijken te kunnen, dikke poep of geen poep…
Ik kan nog een tijdje doorgaan over prei. Zo wordt ze anders geoogst en gekuist op Stoppel dan op de Zaaier, beiden slim en efficiënt maar ook een spiegel van de boer die deze keuzes maakt. Hoe wordt de prei geoogst? Met de spade eerst een rij lossteken en om ze dan met de hand uit te trekken? Of gebruiken we de spade als hefboom zodat we minder trekkracht nodig hebben bij het oogsten? Met een rooier(tje) achter de traktor? Op het veld gesneden en gekuist? Of alles mee in een pallox? Snij je de wortels eraf (slim vr later kuiswerk) of laat je ze eraan? (want een gewortelde prei verkopen heeft ook zijn schoonheid). Hoeveel buitenste bladeren pel je af? Knip of snij je het groene blad op lengte? Had je die schaar al eens overwogen? En wat met de buitenste bladeren? Snij je die mee vanboven af of wat korter? Maak je een waaiertje? Hoe bepaal je de lengte? Snij je op de kist? Gebruik je een maatstok? Heb je een touwtje?
Ik vraag me af wat ik zou kiezen en wordt ondertussen ‘professioneel prei-kuiser’. Ik doe het met liefde en kan het goed (of hoe een compliment ervoor kan zorgen dat je misschien extra gemotiveerd bent?). Ondertussen leg ik verbanden; op voorstage hielp ik mee met de aanplant van de prei in Putte (Akelei) en zo kan ik me toch enigszins voorstellen hoe het allemaal begon, de ontmoeting met de vele wormen, verstopt tussen de wortels van de prei, bevestigen het goede bodemleven, enzoverder enzovoort….
Ik zou nu nog een verhaal kunnen vertellen over aardappelen maar zal het jullie besparen.
Deze week ben ik onverwachts thuis, vorig weekend werd ik geveld door iets buikgriep-achtig (waarschijnlijk geen corona, of toch wel?) en het idee een wandelende besmettingsbron te zijn houdt me (in samenspraak met de dokter) binnen. Daarom vertrek ik pas volgende week op stage naar Poperinge en kan ik hopelijk nog iets van de aardappel planting meemaken. (ondertussen voel ik me geleidelijk aan terug kiplekker).
Thuis, in de stad met kleine koer, verleng ik de winteractiviteiten in de zon en vul mijn dagen met inspirerende boeken en films (niet altijd, maar veel over de landbouw) en proef van het verse lente gras op verschillende tijdstippen van de dag. Verder mis ik mijn klasgenoten, de uitwisseling tijdens de lessen en vraag ik me af of de reis naar Duitsland deze zomer doorgaat (Freezo Prei Zaad komt van daar! - dan is de cirkel rond)?
Ten slotte deel ik met jullie deze quote omdat ik hou van de observatie en er op de zaaier een ‘Kat Kip’ rondloopt.
‘’We have two ducks. They used to be best friends because they were the only ducks. I think they have grown apart. Because I think this duck is starting to identify with chicken and the other one is just a duck. Duck Duck and Chicken Duck. Duck duck is over here, by herself, no duck, no friends, but she knows who she is, she's duck duck. Every morning she is outside the hen house waiting for chicken duck and chicken duck won't come out because she's chicken duck. And duck duck still sleeps in the pound, like they used to, every night, together. And now she sleeps alone.'
Tarrah Young in de film 'To Make A Farm' van Steve Suderman
Hou het gezond!
Eva
Eva volgt het leertraject biologische en biodynamische landbouw in Gent. Voor meer info over de opleiding, neem een kijkje op https://www.landwijzer.be/leertraject