Annelies Lefevre zit in het tweede jaar van het Leertraject Bio- & BD-Landbouw in Gent. Ze loopt stage bij 't Lekkerland in Puurs en verzorgt er samen met de boeren de opkweek van het plantgoed, leert de binnenkant van het CSA-netwerk kennen en kan meedraaien op een boerderij die veel voedsel voorziet op een relatief kleine oppervlakte met een boerin die enthousiast is over zadenvermeerdering.
Na een heel jaar mee te draaien op 't Uilenbos in Moerbeke-Waas en een (tijdelijk) onderdeel te worden van de Uilenbosfamilie zocht ik met een klein hartje een nieuwe stageplek. Waar zou ik met evenveel warmte ontvangen worden én kan ik zoveel mogelijk rond mijn vooropgestelde stagedoelen leren?
Het was zeker dat ik dit jaar bij een CSA-boerderij aan de slag wou, maar welke? Na wat gesprekken en bezoeken kwam ik uit bij Tim en Lies van 't Lekkerland. Het voelde meteen goed. Ik kan er samen de opkweek van hun plantgoed verzorgen, leer de binnenkant van het CSA-netwerk kennen en kan meedraaien op een boerderij die veel voedsel voorziet op een relatief kleine oppervlakte met een boerin die enthousiast is over zadenvermeerdering.
Elke boerderij heeft z'n eigenheid, z'n ziel, z'n eigen uitdagingen en leerkansen. Niet alleen heb ik het geluk dat ze dit jaar hun tiende verjaardag mogen vieren op 't Lekkerland (en ik mee mag vieren), maar ze kunnen dit jaar ook via De Landgenoten het stuk grond van 1,2 ha kopen waar ze al 10 jaar met veel liefde en passie de bodem aan het verbeteren zijn en 210 personen (van jong tot iets minder jong) verwennen met heerlijke groenten en kleinfruit. Tim en Lies vinden het belangrijk dat deze grond ook nog na hun pensioen biologisch zal beteeld worden en dus was aankloppen bij De Landgenoten een logische stap voor hen. Een aandeel kopen bij de Landgenoten of een gift geven mag altijd ;)
Ik start als tweedejaarscursiste met een heleboel extra bagage en kennis. Toch besefte ik al snel dat ik me op een nieuwe boerderij terug wat als een starter voel die eerste dagen. Waar staat de pomp juist, hoe werkt deze tractor of 'is het normaal dat de schapen aan de konijnenomheining staan?' Voor het eerst in hun (bijna) 10-jarige bestaan stonden namelijk de schapen van de buren plots rustig te genieten van het lekkere gras terwijl wij (boer Tim en mezelf) samen de aardbeien terug op één neus aan het zetten waren (ja hoor rijkelijk laat op het seizoen, maar beter laat dan niet). Een luttele 40 minuten later (en met de hulp van de buren en eigenaar) zaten de 3 schapen terug in hun weide zonder al teveel schade op het veld aan te richten. Laat ons zeggen dat ik ondertussen ook volledig begrijp waarom een herder een goed getrainde hond als compagnon heeft. De twee ezels waren jaloers toen ze hoorden welk lekker gras te smikkelen viel op ‘t Lekkerland en kwamen de week erna ook even onverwachts op bezoek. Hopelijk blijven de kippen en alpaca's waar ze nu zitten, we hebben voorlopig genoeg (boerderij)dieren op bezoek gehad, roofvogels daarentegen blijven altijd welkom!
Leden komen gedurende mijn stagedagen oogsten en zijn wel benieuwd naar het nieuwe gezicht dat komt meehelpen. Enthousiast legt een lid mij uit waar CSA voor staat én dat ze een aandeel voor de grond gaan kopen. Dat de leden tevreden en betrokken zijn bij 't Lekkerland wordt me nu al duidelijk. Tijdens het graven van een bodemprofielput (om die goeie grond en levende bodem van dichtbij te kunnen zien, maar ook de geschiedenis van de grond te ontdekken), komen de leden eens kijken en luisteren. Ze luisteren, maar ik voel dat ze vooral blij zijn met wat voor lekkers er op die bodem groeit dan wat er in de bodem te zien is. Gelukkig is Tim wel zeer geïnteresseerd en zien we dat de pendelaars (soort regenworm n.v.d.r.) actief aan de slag geweest zijn doorheen de verschillende lagen van de bodem.
De warme maanden en dagen zorgen ervoor dat het seizoen langer duurt én bijgevolg ook het onkruid enthousiast blijft groeien, de aardbeien terug in bloei staan of de paprika’s nog nieuwe bloemen krijgen. Hierdoor kunnen deze boeren ook nog niet in wintermodus gaan ondanks het feit dat de lijst met wintertaakjes langer en langer begint te worden. Gelukkig kunnen we binnenkort het teeltplan van volgend seizoen afkloppen, snuisteren in de zadencatalogus én dromen van zomerse velden vol met zelfopgekweekte groenten terwijl we volgende week de restanten van de tomaten uit de serre kieperen (moest het nog niet duidelijk zijn, hier kijk ik enorm naar uit). Laat de natuur maar eerst eventjes in wintermodus gaan zodat elk (de natuur, de boeren en mezelf) even tot rust kan komen om er dan weer volledig voor te kunnen gaan. In de tussentijd geniet ik van een mooie zonsondergang én de volle maan die schijnt over dit prachtig veld.
Foto's en tekst: Annelies Lefevre
Annelies zit in het tweede jaar van het leertraject biologische en biodynamische landbouw in Gent. Voor meer info over de opleiding, neem een kijkje op https://www.landwijzer.be/leertraject