Zondagavond. Buiten woedt de wind in alle hevigheid. De voorbije dagen was diezelfde wind een nauwelijks voelbaar briesje, niet meer dan een streling, … Vandaag snijdt hij ons als een niet te stuiten oer-natuurkracht de pas en de adem af. Of het een briesje is of een storm maakt natuurlijk veel verschil, maar in beide gevallen is de wind zelf niet zichtbaar. Andere zintuigen getuigen dan wel weer van zijn aanwezigheid. En in de beweging van wat ons omgeeft en in de gevolgen van wat hij aanricht wordt de wind ook voor het oog zichtbaar.
Het is maar een van de vele voorbeelden die duidelijk maken dat onze waarnemingen vaak heel beperkt en misleidend zijn door onze eigen keuzes, opdelingen en beperkingen. En dat het fysisch-zintuiglijke niet de grens van de werkelijkheid is. Of anders gezegd: dat er ook voorbij de fysieke zintuigen heel wat waar (sic!) te nemen valt.
Dat was de voorbije week nadrukkelijke aan de orde. Landwijzer was immers alweer, met een stevige delegatie van (oud-)cursisten en docenten, aanwezig op de Internationale BD-landbouwconferentie in Dornach, Zwitserland. We zochten er samen met negenhonderd (!) deelnemers uit meer dan veertig landen “Wegen naar het geestelijke in de landbouw”.
In voordrachten, werkgroepen, kunstzinnige cursusmomenten, rondleidingen, vakgroepen en gonzende open uitwisselingen werd gezocht naar de sporen van het levende, het wezen-lijke in het aarde-bestaan van al wat leeft, en een taal om daar woorden aan te geven.
Het werd een ongelofelijk inspirerende en begeesterende bijeenkomst. Meer dan ooit heeft het thema de conferentie tot een zoektocht met veel omzwervingen gemaakt, maar zelden – eigenlijk moet ik zeggen: nooit eerder – kreeg ik in internationale bijeenkomsten van deze of zelfs kleinere omvang, zo sterk het gevoel dat we dit met heel die grote groep mensen samen deden.
Want naarmate de tijd verstreek werd ook steeds duidelijker dat het geestelijk-wezenlijke van de landbouw dat voorbij de louter stoffelijke wereld ligt, niet enkel in bodem, plant en dier op ons afkomt, maar dat dit ook daadwerkelijk herkenbaar is tussen boeren onderling. En vooral werd duidelijk welke sterke kracht zich ontwikkelt als we ons daar samen bewust van worden.
Veel van wat vandaag misloopt in de landbouw vindt zijn oorzaak in het uitgangspunt dat de aarde, de planten en de dieren dingen zijn en als dusdanig kunnen worden behandeld.
Alleen al daarom moet een landbouw die uitgaat van een andere visie, een landbouw die op zoek gaat naar wat het levende bezielt, letterlijk be-ziel-t, zijn plaats en erkenning krijgen. Wereldwijd. Omwille van de aarde, die ons allen draagt en ons zo onuitsprekelijk lief is.
Koen Dhoore