In het kader van het Leertraject Bio- & BD-Landbouw loopt Pauline stage op 't Schaaphof in Landegem. Voor ze haar carrièreswitch tot bioboerin vorm gaf, kwam ze op deze bioboerderij terecht als leerkracht. Daar werd het zaadje geplant voor haar verdere traject. Ondertussen deed zij bijna een jaar lang stage op 't Schaaphof en kijkt ze met dankbaarheid terug op de afgelopen tijd.
Toen er mij werd gevraagd een stukje te schrijven over mijn stageplaats, was mijn reactie: ‘Oh ja makkie!’. Dit bleek echter toch niet zo gemakkelijk te gaan als eerst gedacht. De magie van ’t Schaaphof, krijg ik moeilijk onder woorden zo blijkt. Ik heb een poging ondernomen, en daarvoor moest ik even terugkeren in de tijd.
30 september 2021. Ik telde mijn leerlingen nog eens na, alvorens we het veld opgingen. Om de hoek van de parking, werden we verrast door een groenteweelde, onvoorstelbaar schoon! Mijn gasten waren vooral onder de indruk van de mooie oranje tractor een eindje verder op het veld, maar ik wist even niet meer waar ik het had. Met een krop in mijn keel, zei ik tegen mijn collega: ‘Shit, dit wil ik ook doen…’ En voila, het zaadje werd geplant. Het duurde dan ook niet veel langer voor ik effectief besliste mijn carrière in het onderwijs te laten voor wat het was, en aan Landwijzer te beginnen. In april keerde ik terug naar ’t Schaaphof. Deze keer niet als leerkracht, maar als prille, onzekere, maar enthousiaste boerin. Na een week voorstage wist ik het nu wel zeker. Hier wil ik nog even blijven.
Ondertussen zit mijn jaar stage op ’t Schaaphof er bijna op. En wow, het was me wat! Ik zou nog pagina’s kunnen vullen met mooie momenten die ik er meemaakte, of alle interessante dingen die ik leerde op en rond het veld, maar ik richt me liever even tot de plek zelf. Ik keer wederom terug in de tijd. De kogelgaten in de muur van de schuur verraden dat het een plek is met een rijke geschiedenis. Het Schaaphof werd sedert 1849 in pacht genomen. En door een bomaanslag bij het terugtrekken van de Duitse troepen in WO l brandde het woonhuis (waar 1 van de boerinnen nu woont) zelfs volledig uit. De bezieling die die boerderij draagt, is van onschatbare waarde. Het doet me zoveel deugd te zien dat boerderijen terug het kloppend hart vormen van een dorp. Mensen van gans het dorp komen er hun groentjes plukken. En bijna allemaal stoppen ze even voor een gezellige babbel. Is het niet met de boerinnen, dan is het met elkaar. Nog nooit in mijn leven heb ik zoveel dorpelingen ontmoet op zo’n korte tijd! De cohesie tussen een gemeenschap en de landbouw voel je op ’t Schaaphof zo warm aanwezig. Mensen van het buitenland komen er logeren in de glampingtenten, kinderen komen er om zich te verwonderen, zorggasten komen er om te vertragen, en de boerinnen komen er om te boeren. Ik voel me helemaal op mijn plek daar, en ben dankbaar dat ik van heel dichtbij mag meeluisteren naar het kloppend hart. Mijn hart klopt alvast hartstochtelijk mee!
Ik kijk al uit naar een nieuwe werkdag. Wanneer al het volk met mondjesmaat toekomt, en ik begroet word met een speelse knipoog, een warme knuffel, een stoere schouderklop of een oprechte ‘ca va?’, dan weet ik, ‘het wordt een goeie dag.’
Foto's en tekst: Pauline Cherlet - zomer 2023
Pauline start in september met het tweede jaar van het leertraject biologische en biodynamische landbouw in Gent. Voor meer info over de opleiding, neem een kijkje op https://www.landwijzer.be/leertraject.